Wraz z nadejściem sezonu lęgowego ptaków, na terenie GLPK rozwieszone zostały nowe budki rozrodcze. W ramach czynnej ochrony gągoła i traczy nurogęsi nad brzegiem jeziora bryńskiego rozwieszono 10 szt. budek typu E, przeznaczonych dla tych gatunków. Istniejącą bazę schronień rozrodczych uzupełniono ponadto o budki typu A dla drobnego ptactwa oraz typu D dla większych gatunków m.in. sów.

Czytaj więcej

Wzorem lat ubiegłych Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy w ramach czynnej ochrony pełnika europejskiego Trollius europaeus, przeprowadził koszenie nieużytku ze stanowiskiem tego  gatunek. Ponadto, mając na celu poprawę warunków siedliskowych i ograniczenie rozprzestrzeniania się trzciny, oczyszczony i udrożniony został rowek melioracyjny przebiegający wzdłuż nieużytku.

Czytaj więcej

Od 2005 roku Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy prowadzi zabiegi ochronne pełnika europejskiego Trollius europaeus. Pełnik jest gatunkiem objętym ścisłą ochroną, wymagającym ochrony czynnej. Na terenie województwa kujawsko-pomorskiego posiada status [V], co określa go jako gatunek narażony, zagrożony na izolowanych stanowiskach (wg Rutkowskiego 1997). Pełnik charakteryzuje się niską konkurencyjnością w stosunku do innych roślin łąkowych, dlatego też jest podatny na wypieranie z siedliska. Kośne użytkowanie łąki pełnikowej sprzyja rozwojowi populacji tej rośliny. Zapobiega wkraczaniu gatunków ekspansywnych, których niekontrolowane rozprzestrzenianie może doprowadzić do zagłuszenia stanowiska pełnika i jego stopniowego wypierania.

Czytaj więcej

W ramach czynnej ochrony nietoperzy GLPK przeprowadziło kontrolę zasiedlenia i liczenie nietoperzy. Skontrolowano 43 trocinobetonowe budki rozrodcze dla nietoperzy, skoncentrowane w 5 skupiskach. Wykazano ich 100% zasiedlenie. Naliczono łącznie 82-86 nietoperzy (podany zakres wynika z trudności w policzeniu w przypadku koncentracji osobników w budce). Stwierdzono 3 osobniki borowiaczka (Nyctalus leisleri), 68-72 osobniki nocka Natterera (Myotis Nattereri), 10-12 osobników karlika większego (Pipistrellus Nathusii).

Czytaj więcej

Owady to najliczniejsza grupa organizmów na świecie. Dotychczas poznano około miliona gatunków, co stanowi ok. 75% wszystkich gatunków zwierząt występujących na Ziemi. Spotykamy je niemal we wszystkich typach siedlisk, zarówno lądowych jak i wodnych. Pełnią niezwykle ważną rolę w przyrodzie. Są jednym z ogniw łańcucha pokarmowego, stanowiąc pokarm dla wielu zwierząt. Odgrywają również ważną rolę w rozkładzie martwej materii i tworzeniu gleby.

Owady mają ogromne znaczenie dla człowieka. Około 30% gatunków to zapylacze roślin. Przodownikami są oczywiście pszczoły miodne, które spijają całą śmietankę zasług. Mało kto jednak wie, że równie wydajnymi, a niekiedy wydajniejszymi zapylaczami są trzmiele (Bombus).

Czytaj więcej

Jezioro Księte to malowniczy polodowcowy akwen położony na terenie gminy Świedziebnia. Od ponad 10 lat zbiornik ten ulega sukcesywnej degradacji. Jezioro stopniowo zarasta, wypłyca i zamula się. Obecnie jego średnia głębokość wynosi około 1 metra. W 2004 roku powstał pierwszy projekt spiętrzenia jeziora. Niestety z uwagi na braku funduszy, inicjatywa nie doszła do skutku. W 2009 roku władze Gminy Świedziebnia skierowały się do Lokalnej Grupy Rybackiej, zajmującej się pozyskiwaniem funduszy unijnych na podobne cele. Wniosek został przyjęty do dofinansowania (w wysokości 50%) i w czerwcu tego roku ruszyły prace.

Czytaj więcej

Bociany już odleciały, my natomiast prezentujemy podsumowanie tegorocznego VII Światowego Spisu Bociana Białego, który przeprowadziliśmy w gminie Górzno, Bartniczka i Brzozie. Otóż najwięcej gniazd zinwentaryzowano na terenie gminy Brzozie. Stwierdzono tam 16 gniazd oraz 2 puste platformy. W gminie Górzno odnotowano 11 gniazd, natomiast na obszarze gminy Bartniczka - 9 gniazd. Statystyki gniazd w poszczególnych gminach przedstawia wykres poniżej.

Czytaj więcej

Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy włączył się do tegorocznej akcji VII Światowego Spisu Bociana Białego. Prace inwentaryzacyjne prowadzone są na terenie gmin województwa kujawsko-pomorskiego, na których położony jest Park, tj. gm. Górzno, Bartniczka i Brzozie. Światowy spis bociana białego organizowany jest regularnie co 10 lat, od 1974 roku. Ostatnie liczenie odbyło się w 2004 roku. W Polsce doliczono się wówczas 52 550 bocianich par, co stanowiło ok. 20% światowej populacji -  najwięcej spośród wszystkich krajów na świecie!

Czytaj więcej

Jak co roku Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy prowadzi zimowe dokarmianie ptaków. Chętnych nie brakuje. Karmiki odwiedzane są przez rozmaite gatunki ptaków. Niezaprzeczalnie panującymi są sikory bogatki. Przylatują także inne gatunki sikor takie jak sikora modra (modraszką) i sikora uboga. Karmnik odwiedzają oczywiście wszystkim znane i lubiane wróble. Ponadto można zaobserwować trznadle, sójki, kowaliki oraz grubodzioby. Zapraszamy do obejrzenia galerii zdjęć na naszym profilu facebook:
https://www.facebook.com/GorznienskoLidzbarskiParkKrajobrazowy

Włochatka Aegolius funereus to sowa z rodziny puszczykowatych (Strigidae) wielkości kosa, o krępej budowie ciała i nieproporcjonalnie dużej głowie. Prowadzi nocny tryb życia, ze szczytem aktywności po zachodzie i przed wschodem słońca. W ciągu dnia ukrywa się w koronach drzew, dziuplach lub gęstych młodnikach. Główny jej pokarm stanowią drobne ssaki, głównie nornica ruda i norniki. Alternatywnym pokarmem są małe ptaki. Włochatki najczęściej polują z zasadzki. Nadmiar pożywienia, zwłaszcza w okresie wysiadywania i opieki nad pisklętami, gromadzą na dnie dziupli. Gatunek ten jest z reguły monogamiczny, jednak w latach o wysokiej liczebności gryzoni związki poligamiczne nie są rzadkie. Pary łączą się tylko na jeden sezon. Dojrzałość płciową włochatki osiągają w drugim kalendarzowym roku życia. Samica składa 3-8 (max. 11) jaj w odstępach dwutygodniowych. Jaja wysiadywane są przez 26-29 dni.

Czytaj więcej

Wiosna i lato to okres, w którym pisklęta opuszczają swoje gniazda. Niekiedy w lesie spotkać można zbłąkane, nieporadnie podlatujące maluchy. W takich sytuacjach należy pamiętać, że znajdują się one nadal pod opieką rodziców. W większości przypadków nasza pomoc jest niepotrzebna, a nawet niewskazana. Wiele ptaków zanim nauczy się latać, okres dorastania spędza poza gniazdem. Są to tzw. podloty. Można je rozpoznać po krótkim ogonku (słabo wyrośnięte sterówki), żółtawych zgrubieniach u nasady dzioba (zajady) i pozostałościach po piórach puchowych. Podloty plączą się w okolicy gniazda i uczą używać skrzydeł. Jedyne co powinnyśmy zrobić to odłożyć malca w bezpieczniejsze miejsce - najbliższe zarośla czy krzewy, w okolicy miejsca znalezienia.

Czytaj więcej

Z uwagi na coraz częstsze odwiedziny dzięcioła zielonosiwego w naszym „parkowym” karmiku postanowiliśmy napisać co nieco na temat tego gatunku. Dzięcioł zielonosiwy (Picus canus) to ptak wielkości kosa. Nazwa gatunkowa jest adekwatna do jego ubarwienia. Głowa, szyja i kark ma szare z niebieskim odcieniem. Na głowie widoczne są dwa czarne paseczki: krótki między nasadą dzioba a okiem oraz długi od nasady dzioba schodzący na boki podbródka. U samca na czole występuje niewielka czerwona plama, której nie ma u samicy (na zdjęciu). Wierzch skrzydeł i plecy są zielone, natomiast kuper żółtozielony. W Polsce występuje podobny dzięcioł - dzięcioł zielony, który we wszystkich szatach ma cały wierzch głowy czerwony. 

Czytaj więcej