Dąbrowa
Położona 6 km na południowy zachód od Kamienia Kr. Pierwsza wzmianka z 1819 roku. Pierwotnie był to obszar leśny należący do miasta. Został rozparcelowany i oddany w dzierżawę kolonistom niemieckim, którzy założyli osadę. W połowie XIX wieku znaleziono tu skarb srebrnych monet i biżuterii ukryty w XI wieku. Z dawnej zabudowy dotrwało do dziś kilka zagród z XIX i pocz. XX wieku. Dawną szkołę przekształcono kilka lat temu w tzw. „Zieloną Szkołę” - służącą w sezonie za bazę noclegową dla turystów. W pobliżu wsi znajdują się również rezerwaty przyrody „Buczyna” i „Gaj Krajeński”.
Dąbrówka
Wieś sołecka położona przy północnej granicy gminy. Pierwsza wzmianka z 1275 roku. Wieś od średniowiecza do zaborów była własnością arcybiskupów gnieźnieńskich. Kościół po raz pierwszy wymieniony w 1653 roku pochodził prawdopodobnie z XIV wieku. Obecny, w stylu neogotyckim, wybudowano w 1899 roku. Z Dąbrówki pochodził biskup chełmiński Augustyn Rosentreter, którego rodzice pochowani są na przykościelnym cmentarzu. Z dawnej zabudowy, obok kościoła, zachowały się budynki mieszkalne i gospodarcze z XIX i XX wieku i budynek po dawnej szkole z 1915 r.
Duża Cerkwica
Wieś w gminie Kamień Krajeński, po raz pierwszy wzmiankowana w 1217 roku, początkowo własność kościelna. Tutaj wzięły swój początek słynne przywileje cerkwicko-nieszawskie, nadane w 1454 roku przez króla Kazimierza Jagielończyka szlachcie polskiej, za cenę jej udziału w wojnie13-letniej. Stąd szlachta ruszyła na Zakon Krzyżacki i stoczyła z nim przegraną bitwę pod Chojnicami.
Kamień Krajeński
Miasto w powiecie sępoleńskim, nad Kamionką, prawobocznym dopływem Brdy, w pobliżu jeziora Mochel. Stacja kolejowa PKP na linii Chojnice - Nakło nad Notecią. Ośrodek usługowy dla rolnictwa, drobny przemysł.
Gród wzmiankowany w 1107 roku. Prawa miejskie otrzymał w 1359 roku. Do 1772 własność arcybiskupów gnieźnieńskich, a do 1822 - diecezji chełmińskiej. Kościół zbudowany po 1581 roku, w latach 1720-1722 i 1865 rozbudowany w stylu barokowym. Plebania z XIX wieku. Zachowały się tu fragmenty murów obronnych z XIV wieku oraz domy z I połowy XIX wieku.
Karolewo
Wieś Karolewo, leżąca 7 km na wschód od Więcborka była kiedyś folwarkiem należącym do majątku Jastrzębiec. Folwark ten został wydzielony z gruntów Jastrzębca około połowy XIX wieku. Jak zawsze, przy folwarku powstała kolonia mieszkaniowa dla pracowników, która dała początek obecnej wsi. W 20-leciu międzywojennym właścicielem był Wacław Łuczyński. Folwark obejmował 356 ha.
Kęsowo
Wieś gminna w powiecie tucholskim. Wymieniona w dokumentach historycznych z 1361 roku, jako wieś rycerska. Możliwe jednak, że już w VII-VIII wieku istniała tu osada, która utrzymywała kontakty z ze znajdującym się niedaleko, wśród łąk pod Obrowem, grodem obronnym. Potwierdzeniem tego mogą być odkryte niedaleko Kęsowa groby skrzynkowe.
We wsi późnoklasycystyczny dwór z połowy XIX wieku oraz poewangelicki kościół z lat 1905-1910.
Linia obronna z 1939 roku (schrony bojowe)
Budowę umocnień zachodnich granic Polski przed atakiem ze strony III Rzeszy rozpoczęto z rozkazu marszałka Edwarda Rydza Śmigłego w czerwcu 1939 roku. Linia obronna rozciągała się od Obrowa do Drożdzienicy w gminie Kęsowo. Głównymi punktami oporu było sześć bunkrów, z których pięć zachowało się w dobrym stanie do dnia dzisiejszego. Ich położenie bardzo dobrze zaplanowano, dostępu do nich broniły przeszkody naturalne: bagna, pagórki i rzeczka Wytrych. Linia bunkrów stanowiła tylko część linii obronnej ciągnącej się od Jeziora Śpierewnik przez Gockowice, Ciechocin do Drożdzienicy dalej do Kamionki (rzeka). Tworzyła ją podwójna linia okopów i zasieków, a także wyrąbane w lasach przesieki do prowadzenia ognia z broni maszynowej. Całość dopełniały nieliczne miny i przeszkody p-panc. Linię obronną obsadzał 35 pułk piechoty WP, który 1 września 1939 roku został zaskoczony atakiem niemieckich wojsk i do starć doszło jedynie w rejonie Drożdzienicy. Tego samego dnia wojska niemieckie zajęły Kęsowo.
Lutówko
Wieś w gminie Sępólno Krajeńskie na północnym brzegu Jeziora Lutowskiego (niestrzeżone kąpielisko), na szlaku turystyki pieszej. Ma tu swoją siedzibę Nadleśnictwo Lutówko. W okolicznych lasach, na zachód od wsi, znajdują się cztery rezerwaty przyrody: „Lutowo“, „Gaj Krajeński“, „Buczyna“ i „Dęby Krajeńskie“.