mapa Leśna ścieżka dydaktyczna nr 1 Wdecki Park Krajobrazowy

Obręb Osie, Leśnictwo Osie

Punkt l. (oddz. 266 d/f) Drzewostan sosnowy (25 i 65 letni) na siedlisku boru suchego.

Jest to najuboższe siedlisko leśne. Na tak ubogich (jałowych) siedliskach drzewostan składa się z jednego piętra - sosny pospolitej i sporadycznie brzozy brodawkowatej. Warstwa krzewiasta nieliczna; pojedynczo występuje jałowiec pospolity i brzoza brodawkowata.

Warstwa runa bardzo uboga z charakterystycznymi gatunkami takimi jak:chrobotek reniferowy (porost), widłoząb mietlasty i falisty (mchy), wrzos pospolity i kostrzewa owcza (trawy). Występująca szata roślinna (drzewostan, podszyt runo) jest dostosowana do życia w najuboższych warunkach.

Punkt 2. (oddz. 266 g).

Uprawa dwuletnia założona po usunięciu starego drzewo­stanu sosnowego bardzo mocno przerzedzonego (łukowatego).

Uprawa założona przez posadzenie sadzonek sosny i brzozy wyhodowanych w szkółce leśnej.

Siedlisko (żyzność gleby) jest tutaj nieco bogatsze - (Bśw) od poprzedniego. Dlatego młody las składa się z sosny 80%, brzozy 15% i gatunków biocenotycznych 5% jarzębina, olsza szara), a nic jak poprzednio z samej sosny.

Punkt 3. (oddz. 266 g).

Ambona - urządzenie myśliwskie.

Służy do obserwacji zwierzyny przez myśliwych.

Myśliwy siedzący w ambonie jest dla zwierzyny niewidoczny i dlatego może dokładnie obejrzeć i ocenić wychodzącą na upra­wę zwierzynę łowną (dziki, jelenie, sarny, daniele).

Zwierzynę chorą, wadliwą myśliwy może odstrzelić (posiadając zezwolenie) zastępując w ten sposób rolę dużych drapieżników (niedźwiedzia, wilka, rysia).

Punkt 4. (oddz. 266 h).

  1. Po lewej stronie:
    Drzewostan sosnowy (90 % sosna, 10% brzoza) w wieku 42 lat na siedlisku borowym (Bór świeży). Jest to powierzchnia kon­trolna (0.10 ha) bez cięć od 4 lat (bez ingerencji leśnika od 4 lat). Obrazuje naturalny proces różnicowania się drzew (konkurencja) powodując stopniowe zamieranie najsłabszych sztuk. Drzewka obumierające i obumarłe (tzn. posusz) stanowią suro­wiec na którym występują i rozmnażają się szkodliwe dla lasu owady.
  2. Po prawej stronie:
    Ten sam drzewostan sosnowy (powierzchnia kontrolna - 0.10 ha) z wyznaczonymi do usunięcia drzewkami chorymi, wadli­wymi oraz szkodliwymi.Przeanalizuj jakie drzewa leśnik przeznaczył do usunięcia (porównaj je z podobnymi na poprzedniej powierzchni - po lewej stronie drogi).
  3. Drzewostan sosnowy (ten sam) po usunięciu drzewek niepo­żądanych (chorych, wadliwych, szkodliwych). Takie zabiegi nazywają się cięciami pielęgnacyjnymi.
    Zasadniczym ich celem jest uprzedzenie naturalnego obumie­rania drzew (wydzielania się) dla zapewnienia prawidłowego rozwoju drzewostanu oraz higieny sanitarnej lasu. (zabranie z lasu surowca na którym rozmnażają się szkodliwe owady). Pniaki o ściętych sztukach są korowane aby zlikwidować bazę rozmnoży szkodliwych owadów.
    Wierzchołki drzewek, cienkie gałązki są pozostawiane w lesie stanowią cenny materiał bogaty w składniki pokarmowe.

Punkt 5. (oddz.266 j)

Miody las sosnowy z domieszką brzozy na siedlisku boro­wym (w wieku 14 lat w fazie młodnika).

Na powierzchni kontrolnej 0.02 ha wyznaczono pojedyncze drzewka do usunięcia (chore, wadliwe - krzywe, szkodliwe, przeszkadzające innym - nadmiernie zagęszczone).

Na pozostałej powierzchni usunięto uprzednio wyznaczone przez leśnika niepożądane drzewka.

Takie zabiegi to także cięcie pielęgnacyjne, które w tej fazie rozwojowej drzewostanu nazywa się "czyszczeniem późnym". Jest to więc oczyszczanie młodego lasu z niepożądanych egzemplarzy.

Punkt 6. (oddz. 265 n)

Kolonia kilku mrowisk w drzewostanie sosnowym 27 let­nim na siedlisku borowym.

Mrówki są sprzymierzeńcem leśnika, bo zwalczają bardzo dużo szkodliwych dla lasu owadów.

Dlatego leśnik chroni mrowiska (np. grodząc je przed dzikami - żerdźmi, lub przed ptakami siatką).

Główna część mrowiska usytuowana jest pod powierzchnią ziemi. Mrówki prowadzą bardzo zorganizowany i społeczny tryb życia.

Punkt 7. (oddz. 277 a)

Drzewostan sosnowy w wieku 81 lat (w fazie dojrzewa­jącej) na siedlisku borowym po wykonanym cięciu pielęgnacyjnym.

Zauważ, że pozostawione po zabiegu drzewa charakteryzują się zdrowotnością, (usunięto chore, obumierające i nadmiernie zagęszczone).

Ten zabieg nazywa się trzebieżą późną.

Od tej pory będzie się w tym drzewostanie wykonywać cięcia sanitarne - czyli usuwać drzewa chore i obumierające.

Punkt 8. (oddz. 266 i).

Uprawa dwuletnia założona na siedlisku borowym z frag­mentami żyźniejszymi.

Na siedlisku słabszym posadzono sosnę i brzozę, a na sied­liskach żyźniejszych gatunki domieszkowe: dąb, buk, lipę, modrzew.

Gatunki domieszkowe, ich pędy są bardzo chętnie zjadane przez zwierzynę, dlatego aby uniknąć zniszczeń leśnicy ogro­dzili powierzchnię uprawy z tymi gatunkami.

Punkt 9. (oddz. 266/267 c)

Młodnik sosnowy w wieku 10-12 lat na siedlisku borowym.

Występują pojedynczo szkody od zwierzyny (jeleni) tzw. "spałowanie".

W celu ograniczenia uszkodzenia strzałek młodych sosen w młodniku leśnicy ścinają pojedyncze drzewa, aby zwierzyna (jelenie) mogły ogryzać młodą korę z wierzchołków i gałęzi sosen.

Punkt 10. (oddz. 267 a).

Drzewostan sosnowy 74 letni z wyłożonymi pułapkami w postaci:

  • drzew pułapkowych na cetyńca
  • stojących drzew pułapkowych na przypłaszczka
  • pułapek feromonowych na drwalnika.

Omówić zasadę działania poszczególnych typów pułapek. Pułapki ( i drzewa pułapkowe) wykłada się w celu kontroli liczebności szkodliwych owadów lub w celu zwalczania (wyła­pywania nadmiernie występujących szkodliwych dla lasu owadów).

Obok usytuowana kolonia budek lęgowych dla ptaków. Ptaki są wielkim sprzymierzeńcem leśnika w zwalczaniu szkodli­wych owadów. (Np. jedna sikorka dziennie zjada więcej owa­dów aniżeli sama waży.

Punkt 11. (oddz. 267 b).

Bagno z roślinnością bagienną.

Na osuszonych fragmentach bagna występuje odnowienie naturalne brzozy i sosny. Na pozostałej powierzchni bagna (boru bagiennego) obserwujemy naturalną sukcesję sosny.

Przy dalszym osuszaniu się bagna - roślinność trawiasto - szu­warowa z sosną, brzozą i olszą.

Zauważ, że zupełnie inne rośliny występują na bagnie a inne obok w lesie. Obok stoi paśnik dla saren.

Od jesieni do wiosny myśliwi dokarmiają tu sarny karmą soczystą i treściwą.

Poprawia (o kondycję zwierzyny i ogranicza szkody (zgryzanie pędów) w uprawach.

Punkt 12. (oddz. 269 d).

Miodnik sosnowy dziesięcioletni uszkodzony przez jelenie -tzw. "spałowanie"

W celu zabezpieczenia bezpośredniego spałowania zastosowa­no następujące metody:

  • mechaniczne - z zastosowaniem osłonek plastykowych na strzałki sosen
  • chemiczne - z zastosowaniem preparatów chemicznych odstraszających nanoszonych na korę strzałek sosen.

Punkt 13.(oddz 281 a).

Punkt widokowy na skarpie zalewu Wdy.

Zaobserwuj rolę lasu w kształtowaniu krajobrazu oraz wpływ powierzchniowego wylesienia, usunięcia lasu - (plaża przy kąpielisku) na procesy erozji gleby na stoku.

Punkt 14. (oddz. 270 a).

Las glebochronny.

Zasadniczym zadaniem dla lasu jest ochrona gleby przed erozją. Gospodarowanie w takim drzewostanie polega na tym, że w sposób ciągły na powierzchni musi istnieć las. przebu­dowa drzewostanów i cięcia pielęgnacyjne wykonywane są b. ostrożnie - bez wykonywania zrębów.

Drzewostan mieszany dębowo-sosnowy w wieku 47 lat na siedlisku lasowym (las mieszany świeży). Jest to siedlisko żyz­ne. Występują następujące warstwy lasu:

  • warstwa górna - drzewostan dębowo-sosnowy,
  • warstwa podrostu i podszytu z klonem, dębem, grabem, osiką i jarzębiną oraz krzewami: kruszyną, tramieliną. leszczyną, poj. jałowcem,
  • warstwa runa z: maliną-kamionką, nawlocią pospolitą, koko­ryczką wielokwiatową, poziomką pospolitą, przetącznikiem ożankowym, szczawikiem zajęczym, dziurawcem zwyczajnym, gruszyczką jednostronną, fiołkiem leśnym, gwiazdnicą wielo­kwiatową, kulikiem zwisłym.

Wraz ze zmianą warunków pokarmowych (żyzność siedliska) zmienia się zasadniczo szata roślinna wszystkich warstw. Porównaj szatę roślinną i wygląd lasu na ubogim siedlisku lasu suchego (punkt nr 1 ścieżki leśnej dydaktycznej).

Punkt 15. (oddz. 277 a).

Punkt widokowy.