Rezerwat „Zbocza Płutowskie” jest jednym z większych rezerwatów stepowych w Dolinie Dolnej Wisły. Składa się z trzech odrębnych obszarów o łącznej powierzchni 34,49 ha. Rezerwat obejmuje ponad 3,5 km odcinek wysokiego, sięgającego 87 metrów n.p.m. i stromego, nachylonego do 30o zbocza doliny Wisły. Północna granica rezerwatu znajduje się w miejscowości Starogród natomiast od południa sąsiaduj z rezerwatem „Płutowo”. Cała powierzchnia rezerwatu znajduje się w obszarze Natura 2000 „Zbocza Płutowskie” (PLH040040).

Celem ochrony w rezerwacie „Zbocza Płutowskie” jest zachowanie zespołów roślinności stepowej z udziałem miłka wiosennego (Adonis vernalis). Do gatunków podlegających ochronie ścisłej należą, poza stanowiskami miłka wiosennego m.in. dzwonek syberyjski (Campanula sibirica), turzyca delikatna (Carex supinia), storczyk kukawka (Orchis militaris), ostrołódka kosmata (Oxytropis pilosa), sasanka łąkowa (Pulsatilla pratensis), wężymord stepowy (Scorzonera  purpurea), jarząb szwedzki (Sorbus intermedia) i ostnica włosowata (Sipa capillata). Z kolei taksony znajdujące się pod ochrona częściową to: dzwonek szerokolistny (Campanula latifolia), kocanki piaskowe (Helichrysum arenarium), kruszczyk szerokolistny (Epipactis helleborine) oraz zawilec wielkokwiatowy (Anemone sylvestris). Poza tym w rezerwacie rosną: kalina koralowa (Viburnum opulus), kopytnik pospolity (Asarum europaeum), kruszyna pospolita (Frangula alnus) i pierwiosnek lekarski (Primula veris).

Na przestrzeni ponad 50 lat, od chwili powołania, w rezerwacie zachodzą zmiany obejmujące zwłaszcza jego florę. Ich powodem było zaprzestanie gospodarczego użytkowania i wypasu zwierząt. W efekcie nastąpiła swobodna sukcesja wtórna, niehamowana ludzką działalnością. Południowe zbocza doliny zarosły krzewami tarniny (Prunus spinosa), ekspansywną osiką (Populus tremula), głogiem (Crataegus) i robinią akacjową (Robinia pseudoacacia).

Lata ścisłej ochrony bez ingerencji człowieka, doprowadziły niemal do wyginięcia objętych ochroną  rezerwatową roślin. Dlatego w 2000 roku wprowadzono pierwsze zabiegi ochrony czynnej, polegające na koszeniu muraw pod koniec każdego sezonu wegetacyjnego oraz wycinaniu i wyrywaniu siewek krzewów, porastających zbocze. Dodatkowo w celu ochrony roślinności stepowej w latach 2000-2001 w rezerwacie wypasano owce wrzosówki. Tej formy ochrony zaprzestano, gdyż zbyt intensywny wypas pomimo, iż zapewnia zachowanie muraw kserotermicznych, jest także powodem erozji gleby i ekspansji wilczomlecza sosnki (Euphorbia cyparissias), gatunku którego ze względu na gorzki smak owce nie zjadają.

W sąsiedztwie środkowej i południowej części rezerwatu przebiega żółty szlak turystyczny „Rezerwatów Chełmińskich”. Dodatkowo wyznaczona została tu ścieżka dydaktyczno –przyrodnicza wyposażona w dwa stanowiska edukacyjne, z których jedno zlokalizowane jest u wylotu „Parowu Kiełpińskiego”. Znajduje się tu zadaszona, pięcioboczna drewniana wiata z ławkami, koszami na śmieci i stojakami na rowery. Obok wiaty ustawiono dendrofon. W pobliżu znajdują się również tablice informacyjne o Zespole Parków Krajobrazowych nad Dolną Wisłą, rezerwacie  i obowiązujących w nim zakazach.

W pobliżu rezerwatu „Zbocza Płutowskie” w miejscowości Starogród znajduje się Góra Zamkowa z pięknym widokiem na dolinę Wisły na tzw. Basen Unisławski.

Inny, dość ciekawym, rzadko spotykanym miejscem nad dolną Wisłą jest startowisko paralotniowe, na którym, najlepsze warunki do latania występują w okresie od jesieni do wiosny. Na startowisku zamontowano tablicę z jego charakterystyką, ważnymi telefonami, zasadami wykonywania lotów na paralotniach i dodatkowymi uwagami.

 

Rodzaj rezerwatu stepowy
Data uznania 08.03.1963 r.
Powierzchnia 34,49 ha
Położenie administracyjne gmina Kijewo Królewskie, powiat chełmiński, województwo kujawsko-pomorskie
Podstawa prawna Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 16 stycznia 1963 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody
Cel ochrony Zachowanie zespołów roślinności stepowej z udziałem miłka wiosennego.