Pochodzi z 1834 roku, w 1855 roku został znacznie zniszczony na skutek powodzi, jakie często nawiedzały tereny zalewowe położone blisko Wisły. W 1864 r. otrzymał on wezwanie Kościoła Zbawiciela. W 1877 r. zakupiono dwa żeliwne dzwony odlane w Bohum.
Bez większych zmian zbór ewangelicki w Kokocku przetrwał do 1945 roku. Wtedy to został przejęty przez parafię rzymsko-katolicką i uzyskał nowe wezwanie Niepokalanego Serca N. P. Marii. Zlikwidowano elementy protestanckie, lecz całość bryły i część wyposażenia przetrwały w nie zmienionej formie do dziś. W 1990 roku kościół ponownie stał się kościołem filialnym parafii w Starogrodzie. Jest dziś jedynym na ziemi chełmińskiej, dobrze zachowanym, typowym, szkieletowym kościołem ewangelickim.