Czarny Bryńsk
Czarny Bryńsk - rezerwat florystyczny (13,13 ha), utworzony w 1963 roku dla ochrony rzadkiej w tej części Polski rośliny szuwarowej – kłoci wiechowatej oraz roślin torfowiskowych, w tym rosiczki okrągłolistnej, przygiełki białej i bagnicy torfowej. Rezerwat obejmuje w całości śródleśne eutroficzne jezioro Czarny Bryńsk, na którym występują skupienia grzybieni białych.
Jar Brynicy
Jar Brynicy – rezerwat geomorfologiczno-leśny o pow. 29,47 ha, utworzony 1955 roku. Przedmiotem ochrony w rezerwacie jest malowniczy fragment doliny rzeki Brynicy. Rzeka płynie w krętym jarze, którego strome zbocza wznoszą się na 40-50 m. U podnóży skarp występują źródliska. Zbocza jaru porasta las o cechach zespołu naturalnego z grądem subkontynentalnym, klonowo-lipowym grądem zboczowym i borem mieszanym. Na dnie doliny w bezpośrednim sąsiedztwie rzeki występują płaty olsu i podgórskiej formy łęgu jesionowego. Wiek drzewostanów wynosi około 140-160 lat. Jest to miejsce lęgowe m.in. zimorodka i pluszcza.
Jar Brynicy II
Jar Brynicy II – rezerwat leśny o pow. 28,27 ha, utworzony w 2001 roku. Sąsiaduje z położonym po drugiej stronie rzeki Brynicy rezerwatem „Jar Brynicy”. Celem ochrony jest zachowanie naturalnego lasu grądowego i interesującego geomorfologicznie fragmentu doliny Brynicy wciętego w wysoczyznę morenową. Zbocza jaru są tu bardzo strome i osiągają wysokość do 20 m. Rzeka na tym odcinku jest kręta i charakteryzuje się dużym spadkiem. Przyległą wysoczyznę porastają lasy reprezentujące najrzadszy typ grądów – zboczowe grądy grabowo-dębowo-sosnowe z dzwonkiem szerokolistnym. Drzewa tych lasów osiągają wiek ponad 200 lat.
Klonowo
Klonowo - rezerwat leśny o pow. 30,85 ha, położony nad brzegiem jeziora Lidzbarskiego. Utworzony został w 1958 roku. Ochronie podlega fragment lasu mieszanego z dorodnym drzewostanem, porastającym teren o urozmaiconej rzeźbie. Dwa główne zespoły leśne rezerwatu to przenikające się wzajemnie bór mieszany i grąd subkontynentalny. Wiek drzewostanów szacuje się na ok. 190 lat. W rezerwacie rosną liczne gatunki chronione takie jak wawrzynek wilczełyko i lilia złotogłów.
Mszar Płociczno
Mszar Płociczno – rezerwat torfowiskowy o pow. 182,35 ha, utworzony w 1998 roku. Obejmuje największy w regionie kompleks torfowiska przejściowego (ok. 27 ha) z zanikającym jeziorem eutroficznym. Kompleks otoczony jest lasami, wśród których dominują bory sosnowe. W wilgotnych miejscach występują różne postacie łęgu jesionowo-olszowego. Torfowisko ma postać mszaru kępkowo-dolinkowego, z rzadka porośniętego pojedynczymi niskimi sosnami i brzozami. Występują tu również liczne rzadkie i chronione gatunki roślin tj.: turzyca strunowa, fiołek torfowy, bagno zwyczajne, rosiczka okrągłolistna, narecznica grzebieniasta, pływacz drobny, starzec błotny oraz 5 gatunków widłaków: widłak goździsty, widłak spłaszczony, widłak jałowcowaty, wroniec widlasty oraz widłak cyprysowaty. Obszar rezerwatu w całości wchodzi w obręb Specjalnego Obszaru Ochrony Siedlisk Natura 2000 „Mszar Płociczno”.
Ostrowy nad Brynicą
Ostrowy nad Brynicą - rezerwat leśny utworzony w 1962 roku dla ochrony lasu sosnowo-lipowego z udziałem interesujących i rzadko spotykanych roślin kserotermicznych. Jego powierzchnia wynosi 2,06 ha. Położony jest na tzw. „wyspie mineralnej” wśród dużego kompleksu torfowisk niskich nad rzeką Brynicą. Zbiorowisko leśne reprezentuje typ grądu subkontynentalnego. Na niewielkiej powierzchni występuje również łęg jesionowo-olszowy. W górnym piętrze drzewostanu dominuje 150-letnia sosna, w niższym zaś – lipa drobnolistna.
Szumny Zdrój im. Kazimierza Sulisławskiego
Szumny Zdrój im. Kazimierza Sulisławskiego – rezerwat leśny o pow. 37,04 ha (w tym 5,71 ha ścisłej ochrony) położony nad brzegiem jeziora Młyńskiego. Utworzony został w 1958 roku. Celem ochrony jest zachowanie zbiorowisk leśnych o charakterze naturalnym z rzadkimi i chronionymi gatunkami roślin. Charakterystyczne jest masowe występowanie rzadkiego w tej części Polski gatunków górskiego - czosnku niedźwiedziego. Rzeźba terenu rezerwatu jest bardzo urozmaicona. Największą osobliwością geomorfologiczną jest potężna nisza źródliskowa o kamienistym dnie i stromych zboczach. Zbocza skarp porasta rzadki typ grądu - klonowo-lipowy grąd zboczowy. Na dnie źródlisk i wzdłuż cieków występują łęgi jesionowo-olszowe oraz olsy.
Szumny Zdrój wraz z pozostałymi rezerwatami (oprócz Mszar Płociczno) wchodzą w obręb Specjalnego Obszaru Ochrony Siedlisk Natura 2000 „Ostoja Lidzbarska”.