Skład gatunkowy rezerwatu jest zbliżony flory rezerwatu „Łęgi na Ostrowiu Panieńskim”. Drzewostan stanowią: wiąz pospolity (Ulmus minor), dąb szypułkowy (Quercus robur) oraz jesion wyniosły (Fraxinus excelsior). W mniejszej liczbie występują: topola biała (Populus alba), topola czarna (P. nigra), wierzba krucha (Salix fragilis) oraz wierzba biała (S. alba).
Wczesną wiosną w warstwie runa rosną: zawilec żółty (Anemone ranunculoides), ziarnopłon wiosenny (Ficaia verna), złoć mała (Gagea minima) i złoć żółta (G.lutea), bluszczyk kurdybanek (Glechoma hederacea) oraz piżmaczek wiosenny (Adoxa moschatellina). Latem pojawia się malina właściwa (Rubus idaeus), konwalia majowa (Convallaria majalis), podagrycznik pospolity (Aegopodium podagraria), pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica) oraz przytulia czepna (Galium aparine). Jesienią w rezerwacie spotkamy nawłoć późną (Solidago gigantea).
Niebezpieczeństwem dla tego obszaru jest zamieranie jesionu wyniosłego (Fraxinus excelsior) oraz ekspansja gatunków obcych naszej florze, np. niecierpka drobnokwiatowego (Impatiens parviflora) i nawłoci późnej (Solidago gigantea). Niestety, ze względu na brak okresowych zalewów (istnienie wału przeciwpowodziowego) nie ma możliwości przywrócenia dawnych stosunków wodnych pierwotnie panujących w rezerwacie.
Mimo zidentyfikowania potencjalnych zagrożeń na obszarze rezerwatu nie określono sposobów eliminacji lub ograniczenia. W planie ochrony ustanowionym Zarządzeniem Nr 18/0210/2011 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy dnia 28 grudnia 2011 r. z powodu braku dokładnego rozpoznania przyczyn masowego zamierania jesionu wyniosłego nie podano skutecznych działań hamujących ten proces, nie podano również skutecznej i racjonalnej metody eliminacji gatunków obcych geograficznie, w tym niecierpka drobnokwiatowego i nawłoci olbrzymiej. W rezerwacie „Ostrów Panieński” nie wskazano miejsc udostępnianych dla celów naukowych, edukacyjnych, turystycznych i rekreacyjnych oraz sportowych. Nie znaczy to jednak, że nie można wędrować wokół rezerwatu, tym bardziej że sprzyjają temu wytyczone szlaki turystyczne oraz dobrze oznakowane granice rezerwatu.
Rodzaj rezerwatu | florystyczny |
Data uznania | 25.05.1956 r. |
Powierzchnia | 14,43 ha |
Położenie administracyjne | gmina Chełmno, powiat chełmiński, województwo kujawsko-pomorskie |
Podstawa prawna | Zarządzenie Ministra Leśnictwa z dnia 30 kwietnia 1956 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody |
Cel ochrony | Zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych naturalnych fitocenoz łęgu jesionowo-wiązowego wraz z osobliwościami florystycznymi. |