Wiosło Duże

Rezerwat jest cennym obiektem nie tylko ze względu na walory przyrodnicze, ale również z uwagi na nietypowe położenie i różnorodna rzeźbę terenu. Obszar rezerwatu obejmuje kolejno część płaskiej doliny i wierzchowinę wysoczyzny położoną na wysokości 75 m n.p.m., stromą skarpę i zbocze powstałe w wyniku erozji bocznej Wisły (osiągające nachylenie nawet do 45^o) oraz kompleks czterech połączonych ze sobą zbiorników, powstałych w wyniku regulacji rzeki Wisły na końcu XIX i na początku XX wieku. Prawie 90 % terenu rezerwatu porastają lasy.

Na terenie rezerwatu nastąpiły zmiany w składzie gatunkowym roślin. Aktualnie rezerwat stanowi tylko fragment dawnego rozległego kompleksu grądowego z nielicznie występującym drzewostanem grądowym, który ma charakter zbliżony do naturalnego i występuje w otoczeniu sztucznych nasadzeń sosny w wieku 50-90 lat.

Pierwotnym celem utworzenia rezerwatu była ochrona rzadkich gatunków roślin leśno-stepowych, które aktualnie ze względu na znaczne zniekształcenia szaty roślinnej zostały zdominowane i wyparte przez inne gatunki. Skrawki ciepłolubnej murawy zachowały się na bezleśnym fragmencie zbocza, w północnej części rezerwatu. Mimo znaczącego zubożenia gatunkowego i dominacji trzcinnika piaskowego (Calamagrostis epigejos) zachowały się w niej gatunki świadczące o przynależności do ciepłolubnych muraw. Obok przetacznika kłosowego (Veronica spicata) i krwawnika panońskiego (Achillea pannonica Scheele) obecna jest tu m.in. stokłosa bezostna (Bromus inermis), goździk kartuzek (Dianthus carthusianorum) i cieciorka pstra (Securigera varia), które są gatunkami występującymi w murawach regionu Doliny Dolnej Wisły.

Na obszarze rezerwatu odnotowano gatunki chronione. Wśród nich pod ścisłą ochroną znajdują się: buławnik czerwony (Cephalanthera rubra), lilia złotogłów (Lilium martagon) oraz sasanka łąkowa (Pulsatilla pratensis).  Rośliny objęte częściową ochroną to: kocanki piaskowe (Helichrysum arenarium), gnieźnik leśny (Neottia nidus-avis), orlik pospolity (Aquilegia vulgaris) oraz wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum). Do taksonu rzadkiego w skali kraju, ale w rezerwacie pojawiającego się w dużej liczbie należy wyżpin jagodowy (Silene baccifera). Wśród roślin warto wymienić również te, które do niedawna podlegały ochronie częściowej tj.: bluszcz pospolity (Hedera  helix), kalina koralowa (Viburnum opulus), konwalia majowa (Convallaria majalis), kruszyna pospolita (Frangula alnus), pierwiosnek lekarski (Primula veris) oraz przydaszka pospolita (Hepatica nobilis).

W starorzeczach spotkać możemy: grążela żółtego (Nuphar lutea) oraz podlegającą ścisłej ochronie gatunkowej – salwinię pływającą (Salvinia natans).