Dolina Dolnej Wisły prezentuje malowniczy krajobraz i zróżnicowany przyrodniczo ekosystem, który fascynuje nieograniczoną wręcz przestrzenią, świadcząc o turystycznych możliwościach i atrakcjach tych terenów. Dolina Dolnej Wisły stanowi nie tylko "korytarz ekologiczny" łączący Bałtyk z Karpatami, który służy migracji fauny i flory, ale obecnie nabiera coraz większego znaczenia jako "korytarz turystyczny", umożliwiający poznanie ciekawych historycznie i przyrodniczo nadwiślańskich terenów.
W celu ułatwienia zwiedzania i poruszania się osobom preferującym turystykę utworzono 12 szlaków pieszych. Część z nich odznacza się krótkimi, łącznikowymi dystansami, ale występują też dłuższe szlaki tranzytowe. Szlaki piesze mają charakter kompleksowy, gdyż udostępniają różnorodne atrakcje turystyczne zabytki kultury, zróżnicowane formy użytkowania i ukształtowania terenu. Dla turystów bardziej aktywnych udostępnione są 4 szlaki rowerowe uzupełniane planowanymi odcinkami szlaków rowerowych różnej rangi, w tym międzynarodowych. Zgodnie z projektem Niezależnego Stowarzyszenia Hanzeatyckich Tras Rowerowych i "European Cyclists Federation" z siedzibą w Kopenhadze, przez teren Zespołu Parków przebiega międzynarodowy szlak rowerowy "Tysiąca jezior" (trasa Euro-Route R-1 Portugalia-Rosja). W 2001 roku powstał szlak rowerowy koloru czarnego (jeden z dłuższych w Polce), który w całości liczy prawie 480 km i przebiega od Torunia do Tczewa po obu stronach Wisły. Wyznaczono również zielony szlak rowerowy dookoła Wisły Bydgoszcz-Chełmno-Bydgoszcz, który w całości liczy ok. 90 km. długości. Duże znaczenie, głównie dla turystyki tranzytowej ma przechodzący odcinek szlaku turystyki samochodowej - Szlaku Cystersów (Toruń - Koronowo). Przez obszar Zespołu Parków, wzdłuż jego osi przechodzi szlak turystyki wodnej o zasięgu krajowym - rzeka Wisła, która stanowi również potencjalną drogę międzynarodową IV klasy żeglowności i jest miejscem corocznie organizowanych regat oraz kursów statków turystycznych. Inne szlaki wodne to Wda i Mątawa, które predysponowane są głównie do uprawiania kajakarstwa. Poza szlakami turystycznymi wyznaczone są dwie ścieżki przyrodnicze, które w procesie edukacji ekologicznej społeczeństwa i młodzieży szkolnej na różnym szczeblu, wykorzystywane są do upowszechniania wiedzy na temat funkcjonowania systemów przyrodniczych.
Zagospodarowanie turystyczne i rekreacyjne obszaru ZPKChiN należy uznać za niewystarczające. Bogata jest wprawdzie sieć znakowanych szlaków turystycznych, ale pozostałe elementy infrastruktury technicznej, a w szczególności baza noclegowa, kąpieliska, przystanie obsługi sprzętu pływającego oraz turystyczne miejsca odpoczynku są bardzo ubogie. Stosunkowo mało rozwinięta na terenie Zespołu Parków jest agroturystyka, która reprezentowana jest przez kilka gospodarstw. Nie mniej jednak należy spodziewać się w najbliższym czasie rozwoju infrastruktury i wzrostu liczby turystów odwiedzających ZPKChiN, gdyż wzrasta ranga obszarów chronionych oraz chęć społeczeństwa do poznawania najbliższych okolic.