Spichlerz wzniesiony został w 1709r. Jest to obiekt drewniany, posadowiony na kamiennej i ceglanej podmurówce, w konstrukcji zrębowej z bali wiązanych na jaskółczy ogon,
z łątkami pośrodku ścian. Założony na planie prostokąta, jednokondygnacyjny z poddaszem o dwóch poziomach użytkowych, z dachem dwuspadowym z naczółkami. Na parterze strop belkowy z podciągiem wspartym na rzędzie 5 słupów , na poddaszu strop belkowy z dwoma podciągami.
W ścianie frontowej (południowej) pośrodku prostokątne wejście z drzwiami klepkowymi, szalowanymi w układzie rombowym, z żelaznymi ćwiekami oraz dwa małe, rozmieszczone symetrycznie otwory okienne. W elewacji tylnej (północnej) trzy otwory okienne rozmieszczone regularnie. Szczyty szalowane skośnie deskami w jodełkę, z parami okien.
Najbardziej zdewastowanym fragmentem spichlerza jest część północna, gdzie w XX w, podczas remontu zniszczone belki sosnowe zostały nieumiejętnie zastąpione cegłą. Drewniany, nagi strop obecnie jest pokryty eternitem, dawniej dachówką żłobkową, a pierwotnie gontem bądź trzciną. Wnętrze spichlerza w trakcie remontu w XX w, zostało mocno przekształcone – centralne schody przeniesiono na ścianę wschodnią, wnętrze otynkowano, belki obłożono płytami pilśniowymi, a podłogę zalano betonem.