Pomnikami przyrody są pojedyncze twory przyrody żywej i nieożywionej lub ich skupiska o szczególnej wartości przyrodniczej, naukowej, kulturowej, historycznej lub krajobrazowej oraz odznaczające się indywidualnymi cechami, wyróżniającymi je wśród innych tworów, okazałych rozmiarów drzewa, krzewy gatunków rodzimych lub obcych, źródła, wodospady, wywierzyska, skałki, jary, głazy narzutowe oraz jaskinie. Na terenach niezabudowanych, jeżeli nie stanowi to zagrożenia dla ludzi lub mienia, drzewa stanowiące pomniki przyrody podlegają ochronie aż do ich samoistnego, całkowitego rozpadu.

Na obszarze parku zewidencjonowanych jest 121 pomników przyrody, wśród których są: przydrożne aleje drzew, sędziwe drzewa, źródła rzeki, głazy narzutowe, stanowiska chamedafne północnej i bagna zwyczajnego, porostu (chrobotka alpejskiego) oraz czapli siwej.

Niektóre pomniki przyrody noszą imiona. Wisielcem i Cesarskim nazwane zostały dęby pamiętające przemarsz wojsk napoleońskich, a Kamień Jagiełły i Słowackiego, spowite licznymi legendami, od tysięcy lat przysłuchują się pluskom Brdy i być może miały do czynienia z samym diabłem.